ضخمی که به جسمم زدی خیلی وقته خوب شده
اما هر وقت یادت میوفتم با تمام وجودم درد و سوزشو حس میکنم
لا لا لا لا نخواب سودی نداره
همون بهتر که بشماری ستاره
همون بهتر که چشمات وا بمونه
که ماه غصه اش نشه تنها بیداره
لا لا لا لا نخواب باز هم سفر رفت
نمی‌دونم به کارون یا خزر رفت
فقط دردم اینه، مثل همیشه
بدون اطلاع و بی‌خبر رفت
لا لا لا لا نخواب میدونه جنگه
دست هر کی می‌بینی یه تفنگه
یه عمره دور چشماش گشتم اما
نفهمیدم که اون چشما چه رنگه
لا لا لا لا نخواب زندونه دنیا
سر ناسازگاری داره با ما
بشین باز هم دعا کن واسه اون
که ما رو اینجا گذاشت تنهای تنها
لا لا لا لا نخواب اون راه دوره
خدا میدونه که حالش چه جوره
توی خلوت می‌گم اینجا کسی نیست
خداییش که دلم خیلی صبوره
لا لا لا لا نخواب تیره است چراغم
مثل آتشفشان می‌مونه داغم
به جون گلدونا کم غصه‌ای نیست
هزار شب شد، هزار شب شد، نیومد باز سراغم
لا لا لا لا نخواب خواب که دوا نیست
دل دیوونه داشتن که خطا نیست
میگن دست از سرش بردار نمیشه
آخه عاشق شدن که دست ما نیست
لا لا لا لا نخواب تنها می‌مونم
کاش اون قدر چشماتو بدونم
چرا چشمات پر خشم عزیزم
مگه من مثل اون نامهربونم
لا لا لا لا نخواب ماه رو نگاه کن
من اسفند رو میارم تو دعا کن
بگو برگرده پیش ما بمونه
کتاب حافظ رو بردار و وا کن
لا لا لا لا نخواب سرما تو راهه
همیشه عمر خوشبختی کوتاهه
میگن با یه فرشته اونو دیدن
دروغه جون دریا اشتباهه
لا لا لا لا نخواب تلخه جدایی
کمر خم میشه زیر بی وفایی
تو بیدار باش همه تو خواب نازن
برای کی بخونم پس لالایی
لا لا لا لا نخواب تنهایی زرده
اگه طولانی شه مثل یه درده
اگه چشم انتظار باشی که هیچی
دروغ میگی به دل که برمی‌گرده
لا لا لا لا نخواب اشکت زلاله
مثل بارون پای نخل وصاله
من و تو هم شب و هم قلب و کشتیم
ولی اون چی؟ چقدر اون بی‌خیاله
لا لا لا لا نخواب دنیا خسیسه
واسه کم آدمی خوب می‌نویسه
یکی لبهاش تو خوابم غرق خنده‌ست
یکی پلکاش تو خوابم خیسه خیسه
لا لا لا لا نخواب عاشق یه سیبه
همیشه سرخ و تب‌دار و غریبه
تا اون بالاست رسیده است اما تنهاست
پایین هم که بیوفته بی‌نصیبه
لا لا لا لا لا لا لا لا لالائی